သန္းဝင္းလႈိင္-ဇူလုုိင္ ၁၃၊၂၀၁၃
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခဲ့ ေသာ လူသတ္တရားခံမ်ားအား စစ္ေဆးရန္ အထူးခံု႐ုံးကုိ ဘုရင္ခံဆာဟူဘတ္ရန္႔က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္၍ ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့သည္။ အထူးခံု႐ုံးသည္ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ စတင္႐ုံးထုိင္၍ တရားခံမ်ားကို (၃)လ တိုင္တုိင္ စစ္ေဆး၍ ေ႐ွ႕ေနခ်ဳပ္ဦးထြန္းျဖဴက အထူးခံု႐ုံးသို႔ အၿပီးသတ္ေလွ်ာက္လဲတင္ျပခဲ့သည္။ အမႈစစ္ေဆးျခင္းၿပီးဆံုးၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ဗဟိုစံျပအက်ဥ္းေထာင္ႀကီး၌ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ အထူးရာဇဝတ္ခံု႐ုံး၌ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃ဝ ရက္ေန႔တြင္ ခံု႐ုံးနာယကဦးေက်ာ္ျမင့္က စီရင္ခ်က္ဖတ္ျပ၍ လူသတ္တရားခံ (၉) ဦး (ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ ေမာင္နီ(ခ) ဂနီ၊စိန္ၾကီး(ခ)ေမာင္စိန္၊ မႈံႀကီး (ခ) ေမာင္မႈံ တို႔ကို ျပစ္ဒဏ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
လုပ္ႀကံမႈတြင္ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ဘညြန္႔သည္ အစိုးရသက္ေသ (ေဖာ္ေကာင္) ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္မွလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရ႐ွိသြား သည္။ (ေဖာ္ေကာင္ ဘညြန္႔ (ခ) ဦးလွမင္းသည္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ကုန္းလမ္း၊ အိမ္အမွတ္ (၁၅) တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။)
ႀကိဳးဒဏ္ခ်မွတ္ေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတရားခံ ရန္ႀကီးေအာင္မွာ အသက္ (၁၆) ႏွစ္သာ ႐ွိေသးသည္ဟုဖခင္ျဖစ္သူက ဇာတာအသစ္ဖဲြံံ့ကာ သက္ေသအျဖစ္ရံုးေတာ္သို ့ တင္ျပခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စီရင္ခ်က္မခ်မီ အသင့္ေခၚထားေသာ အက်ဥ္းေထာင္ဆရာဝန္ ေဒါက္တာထြန္းဝင္းအား ခံု႐ုံးအဖြဲ႕ဝင္တရားသူႀကီးမ်ားက ရန္ႀကီးေအာင္ကို စစ္ေဆးေစရာ ေဒါက္တာထြန္းဝင္းက စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ရန္ႀကီးေအာင္တြင္ အထက္အံသြားေပါက္ေနပါၿပီ။ အေမႊးအမွ်င္မ်ားလည္း စံုေနပါၿပီ။ အဂၤါမ်ားလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေနၿပီျဖစ္၍ အသက္ (၁၇) ႏွစ္ မွ (၁၈) ႏွစ္ အၾကား၌ ႐ွိပါလိမ့္မည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ေပးသည္။ ဤသို႔ အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီ ဆိုလွ်င္ သူ႔အား တရားဝင္ေသဒဏ္ေပးႏုိင္ၿပီဟု ဆို၏။
ထို႔ေၾကာင့္ အထူးခံု႐ုံးက ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ ေမာင္စိန္(ခ)စိန္ႀကီး(ခ)လွေအာင္ တို႔ကို ရာဇသတ္ႀကီး ပုဒ္မ ၃၀၂ (၁) (ခ) အရ ျပစ္ဒဏ္ထုိက္သင့္ေသာအႀကံတူ၊ ဥာဏ္တူ ပူးေပါင္းက်ဴးလြန္သည့္ လူသတ္မႈအတြက္ အျပစ္႐ွိေၾကာင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ၿပီးလွ်င္ ေအာက္ပါ တရားခံမ်ားေပၚ ႀကိဳးဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ေလသည္။
ဦးေစာ၊ သုခ၊ ခင္ေမာင္ရင္၊ ေမာင္နီ (ခ) ကိုနီ (ခ) ဂနီ၊ မႈံႀကီး (ခ) ေမာင္မႈန္ တို႔အေပၚ ရာဇသတ္ႀကီး ပုဒ္မ ၁ဝ၉ ယွဥ္တြဲေသာ ရာဇသတ္ႀကီး ပုဒ္မ ၃ဝ၂ (၁) (ခ) အရ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ရန္ အားေပးကူညီမႈအတြက္ အျပစ္႐ွိေၾကာင္း အခိုင္အမာေတြ႕႐ွိရသျဖင့္ တရားခံအားလံုးကို ႀကိဳးဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၃ဝ ရက္မွစ၍ (၇) ရက္အတြင္း အယူခံ၀င္ႏိုင္ေၾကာင္း အထူးခံု႐ုံးက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ တရားခံမ်ား၏ အယူခံေလွ်ာက္ထားမႈမ်ားကို တရားလႊတ္ေတာ္က ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ စာမ်က္ႏွာ (၅၇) မ်က္ႏွာ႐ွိေသာ စီရင္ခ်က္ျဖင့္ ပယ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေသဒဏ္ေပးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပစ္မႈ၏ ပမာဏႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အယူခံတင္တရားခံမ်ားအပါအ၀င္ က်ဴးလြန္မႈႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပစ္ဒဏ္ကို ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးရန္မျဖစ္ေပ။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကသာလွ်င္ က႐ုဏာေ႐ွး႐ႈ၍ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလိုလွ်င္ ေပးပိုင္ခြင့္႐ွိသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳထားသည္။
ယင္းေနာက္ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ ရန္ႀကီးေအာင္ ႏွင့္ မႈံႀကီးတို႔က အခြင့္ထူးအယူခံ၀င္ရန္ ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းပါတို႔၏ ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကို ပယ္ခ်လုိက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ ဦးေစာႏွင့္ေလးဦးတို႔၏ အမႈမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အသနားခံစာတင္ၾကေသာ တရားခံမ်ား၏ အမႈမ်ားကိုလည္းေကာင္း တရားေရးဌာနက စိစစ္၍ သမၼတ စ၀္ေ႐ႊသိုက္ထံ ေနာက္ဆံုးတင္ျပခဲ့ေလသည္။
အယူခံမ်ားကို သမၼတက စိစစ္၍ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၅ ရက္ေန႔ ရက္စြဲပါ တရားေရးဌာနအတြင္း၀န္ ဦးစံညြန္႔၏ အမိန္႔ျဖင့္ ခင္ေမာင္ရင္အေပၚ ခ်မွတ္ထားေသာ ေသဒဏ္ကို တစ္သက္တစ္ကၽြန္းသို႔ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက ေျပာင္းလဲေလွ်ာ့ေပါ့ေပးခဲ့သည္။ ထို႔နည္းတူစြာ ေမလ ၆ ရက္ေန႔တြင္လည္း သုခႏွင့္ ေမာင္နီ တို႔ကို ေသဒဏ္အစား တစ္သက္တစ္ကၽြန္းျပစ္ဒဏ္သို႔ ေျပာင္းလဲက်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္လုိက္ေလသည္။ က်န္တရားခံမ်ားအား မူလအထူးရာဇ၀တ္ခံု႐ုံးမွ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စီရင္ခ်က္အတုိင္းေသဒဏ္ကို အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ တရားခံမ်ားအား ႀကိဳးေပးမည့္ေန႔ကိုလည္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္ စေနေန႔ကို အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ႀကိဳးေပးရန္ နီးကပ္လာၿပီျဖစ္၍ ရန္ကုန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္၌ ႀကိဳးတိုက္တြင္ ထည့္သြင္းထားေသာ ေမာင္နီ၊ သုခ၊ စိန္ႀကီးႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားပင့္ဖိတ္၍ တရားနာေစခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ သရဏဂံုတင္ ေပးသည္။
စိန္ႀကီးက အခုမွ မထူးေတာ့ၿပီဆို၍ သရဏဂံုအတင္မခံခဲ့ဟု ေနာင္တြင္ သုခက ျပန္လည္ေျပာခဲ့သည္။ သရဏဂံုတင္ေသာေန႔ ညေနေစာင္းမွာပင္ သုခ ႏွင့္ ေမာင္နီ တို႔ ေသဒဏ္မွ လြတ္၍ တစ္သက္တစ္ကၽြန္းေျပာင္းေၾကာင္း အမိန္႔စာေရာက္လာ၍ သက္ဆုိင္ရာက အမိန္႔ကို ဖတ္ျပၿပီး ယင္းတို႔အား ႀကိဳးတုိက္မွ ႏွစ္ႀကီးျပစ္ဒဏ္အေဆာင္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လုိက္ေလသည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္ေန႔ စေနေန႔ နံနက္ ၅း၃၀ နာရီတြင္ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး (ယခုသူနာျပဳတကၠသိုလ္ဝင္း ေနရာ) တြင္ ၄င္းတို႔ ႏွစ္ဦးအား ႀကိဳးေပးမည္ျဖစ္ရာ ႀကိဳးမေပးမီ အခ်ိန္ကေလးတြင္ စိန္ႀကီး(ခ)ေမာင္စိန္က မိမိႏွင့္အေပါင္းပါ တို႔ ဦးေစာ၏ စကားကို နားေထာင္မိရင္ ယခုကဲ့သို႔ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထုိက္သည္ကို လုပ္ခဲ့မိေၾကာင္း ၄င္းအေနႏွင့္ ဘဝဆက္တုိင္း ဦးေစာလိုလူမ်ိဳးႏွင့္ မေတြ႕ရ မဆံုရပါေစႏွင့္ဟု တုိင္တည္သြားၿပီး ´လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမည္´ ဟု ဆိုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ၀န္ႀကီးမ်ားအား သတ္သည္မွာ မွန္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔သတ္ရျခင္းမွာလည္း ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ သတ္ခဲ့ရေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ `အသက္ေရ ငါေျပာတဲ့အတုိင္း လုပ္ထားေဟ့၊ ငါလာခဲ့ၿပီ´ ဟု ေအာ္ဟစ္သြားေလသည္။
စိန္ႀကီး၏ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ေျပာသြားသည့္ကိစၥကို လူတုိင္းနားလည္ႏိုင္ၾကေသာ္လည္း ` အသက္ေရ ငါေျပာတဲ့အတုိင္း လုပ္ထားေဟ့ ငါလာခဲ့ၿပီ´ ဆိုသည့္ စကားအဓိပၸါယ္တို႔ကို လူအမ်ားနားလည္ခ်င္မွ နားလည္ေပလိမ့္မည္။ လိမ့္ပတ္လည္ေအာင္ ႐ွင္းျပမွသာ ဇာတ္ရည္လည္ေပလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ေမာင္စိန္ ေခၚ စိန္ႀကီး၏ ဖခင္မွာ ပဲခူးတုိင္း ႀကိဳ႔ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ လူသိထင္႐ွားေသာ ဦးေမာင္ႀကီး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္ေခတ္က ၁ဝ တန္း အထိ ေက်ာင္းေနခဲ့ဖူးသည္။ စိန္ႀကီးႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာတို႔သည္ အလြန္ရင္းႏွီးသည့္ မိတ္ေဆြရင္းျခာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဦးေမာင္ႀကီးမွာ လူသတ္ခံရၿပီးေနာက္ မိခင္ျဖစ္သူက သားျဖစ္သူ စိန္ႀကီးကို တခ်ိန္က ဦးေစာ၏ ေက်းဇူး႐ွိခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ သားျဖစ္သူအား အစစအရာရာလိမၼာေရးျခား႐ွိေစရန္ႏွင့္ လိုအပ္သလို ခိုင္းေစရန္ ဦးေစာထံအပ္ႏွံခဲ့သည္။ ဦးေစာက ၄င္း၏ အိမ္ဝင္းသို႔ ေရာက္လွ်င္ ေရာက္ခ်င္း စိန္ႀကီးကို သစၥာေရေသာက္ခုိင္းၿပီး လုပ္ႀကံမႈထဲတြင္ ပါဝင္ခုိင္းသည္။
လူငယ္ဘာသာဘာဝ စိန္ႀကီးမွာ မိမိဇာတိ ႀကိဳ႔ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕၌ ငယ္ရည္းစား႐ွိသည္။ စိန္ႀကီးသည္ အယူခံပယ္ခ်ခံရၿပီးေနာက္ ႀကိဳးေပးရန္ ရက္နီးလာခါနီး၌ သက္ဆိုင္ရာ အက်ဥ္းဦးစီးဝန္ထမ္းမ်ားကို ၄င္း၏ ငယ္ရည္းစားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုလိုေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ သက္ဆိုင္ရာ ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးေပးသည့္အေနျဖင့္ အထက္အာဏာပိုင္မ်ားထံ ခြင့္ပန္၍ ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စိန္ႀကီး၏ ရည္းစားသည္ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးသို႔ ေရာက္လာေသာအခါ ေထာင္ပိုင္ႀကီးႏွင့္ အက်ဥ္းဝန္ထမ္းမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ၄င္းတို႔ႏွစ္ဦးအား လြတ္လပ္စြာ စကားေျပာခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
ထိုစဥ္အတြင္း စိန္ႀကီးသည္ ေထာင္ပိုင္ႀကီးႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ၄င္း၏ ရည္းစားအား လင္မ႐ွိလွ်င္ လူေစာ္ကားလိမ့္မည္ျဖစ္ရာ ၄င္းႀကိဳးေပးခံရၿပီးေနာက္ သင့္ေတာ္သည့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အျမန္ဆံုးလက္ထပ္ယူရန္ ေျပာၾကားသည္။ ၄င္း၏ရည္းစားျဖစ္သူက သူ႔ဘဝတစ္သက္တြင္ ေယာက္်ားမယူလိုေတာ့ေၾကာင့္ ေျပာခဲ့ရာ စိန္ႀကီးကလည္း ၄င္း၏ စကားကို နားေထာင္ရန္တြင္တြင္မွာၾကားေနသည္။ ထို႔ေနာက္ စိန္ႀကီးက မိမိသည္ သူႏွင့္သမီးရည္းစားျဖစ္ခဲ့သည္မွာ (၄)ႏွစ္တုိင္ ႐ွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိရည္းစားကို တခါမွ်မနမ္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း ႏွင့္ ႀကိဳးေပးခါနီး၌ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ ပါးကို နမ္းသြားလိုေၾကာင္းေျပာျပရာ သက္ဆုိင္ရာ အက်ဥ္း၀န္ထမ္းတို႔က မိန္းကေလးသေဘာတူလွ်င္ နမ္းႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ မိန္းကေလးက ခြင့္ျပဳသျဖင့္ စိန္ႀကီးပါးႏွစ္ဖက္စလံုးကို မနမ္းဘဲ သစၥာ႐ွိစြာျဖင့္ ၁၅ဝဝ ေမတၱာျဖင့္ တဖက္သာ နမ္းၿပီး၊ က်န္ပါးတဖက္ကို ၄င္းယူမည့္ ခင္ပြန္းေလာင္းအတြက္ သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္းထားခဲ့ေၾကာင္း ေထာင္ပိုင္ႀကီးႏွင့္ အက်ဥ္းဝန္ထမ္းမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ခ်စ္သက္ေသ ထူသြားခဲ့ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ႀကိဳးစင္တက္သြားသည့္ေန႔၌ ႀကိဳးေပးမည့္အခ်ိန္ေလာက္တြင္ ၄င္း၏ ရည္းစားျဖစ္သူသည္ ရန္ကုန္ေထာင္တြင္း႐ွိ ၀န္ထမ္းအိမ္တစ္ေနရာ၌ အရက္တစ္ခြက္ႏွင့္ မီးညွိထားေသာ စီးကရက္တလိပ္ကို ပန္းကန္ျပား၌ စိန္ႀကီးမွာထားသည့္အတုိင္း ျပဳလုပ္ထားခဲ့သည္။ စိန္ႀကီးသည္ ႀကိဳးစင္ေပၚ၌ ေဒါက္မျဖဳတ္ခင္အတြင္းမွာပင္ `အသက္ေရ… ငါေျပာထားတဲ့အတုိင္း လုပ္ထားေဟ့…. ငါလာခဲ့ၿပီ´ ဟူေသာ ေအာ္ဟစ္သံႏွင့္အတူ အရက္ခြက္ထဲမွ အရက္မ်ားလႈိင္းထသကဲ့သို႔ သိသိသာသာ လႈပ္ခတ္လာၿပီး စီးကရက္မွာလည္း လူတစ္ေယာက္ ဝင္ဖြာေနသည့္အလား မီးခိုးမ်ား တေထာင္းေထာင္းထေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ စိန္ႀကီးကိုယ္တုိင္ အရက္ႏွင့္စီးကရက္ကို ေသာက္ေနသကဲ့သို႔ အားလံုးက ျမင္ေတြ႕ရေလသည္။
ေမာင္စိန္ (ခ) စိန္ႀကီးသည္ အရက္ကိုလည္း ႀကိဳက္၊ စီးကရက္ကိုလည္း တလိပ္ၿပီး တစ္လိပ္ မီးခိုးမျပတ္ေအာင္ ေသာက္တတ္ေသာ Chain Smoker တစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ စိန္ႀကီး၏ အဆိုပါ ငယ္ရည္းစားဆိုသူမွာ ေနာင္တြင္ နအဖ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွ ယေန႔တုိင္ ဘီလီယ်ံႏွင့္ခ်ီ၍ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေနေသာ စစ္အာဏာ႐ွင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊ (ၿငိမ္း) ႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးသည့္ ေခတ္ပ်က္သူေဌးႀကီး လက္နက္ပြဲစား ဦးေတဇ၏ ေယာကၡမ (Parents in law) ေဒၚထူးျဖစ္ေနေလသည္။ဦးေတဇသည္ဦးေဇာ္ႏွင့္ေဒၚထူးတို ့၏သမီးသီတာေဇာ္ႏွင့္လက္ထပ္ခဲံ့သည္။ ေတဇ၏ `ထူး´ ကုမၸဏီ သည္ ေယာကၡမနာမည္ကို ဂုဏ္ျပဳမွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
လုပ္ႀကံမႈတြင္ ကိုယ္တိုင္စတင္းကိုင္ၿပီး က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ရန္ႀကီးေအာင္၏ ဖခင္မွာ ဦးလွထြန္းျဖစ္ၿပီး ဦးေစာ ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ေလသည္။ ဦးေစာသည္ ရန္ႀကီးေအာင္အား တူသားကဲ့သုိ႔ပင္ ၄င္းအိမ္၌ ေခၚယူေမြးစားထားသည္။ အသက္ ၁၆၊ ၁၇ အ႐ြယ္သာ႐ွိၿပီး ႏွစ္လံုးျပဴးေသနတ္ကို ပစ္ဖို႔ ေဝးစြ၊ ကိုင္တြယ္၍ပင္ မၾကည့္ဘူးေခ်။ သို႔ေသာ္ ဦးေစာကိုယ္တုိင္ ရန္ႀကီးေအာင္ကို အင္းလ်ားကန္ထဲ႐ွိ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းလွသည့္ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းတြင္ ေသနတ္မ်ိဳးစံုပစ္နည္းကို လက္ထပ္သင္ေပးခဲ့သည္။ လုပ္ႀကံမႈတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ဝန္ႀကီးမ်ားအား စက္တင္းေသနတ္ကိုလက္သံေျပာင္စြာက်ည္ကပ္ေလးခုကုန္ေအာင္ပစ္ခဲ့သည့္အျပင္အတြင္းဝန္႐ုံးေအာက္ထပ္အဆင္း တြင္ ေလွကားထိပ္၌ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ ရဲေဘာ္ကိုေထြးကို စတင္းေသနတ္ျဖင့္္ ျပစ္ခတ္သြားသည့္အထိ ေသနတ္ပစ္ကၽြမ္းက်င္သြားေလသည္။
ရန္ႀကီးေအာင္မွာ လုပ္ႀကံမႈႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပထမတြင္ ဟုတ္တုိင္းမွန္ရာမ်ားကိုပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္း၌ ဘူးကြယ္ပစ္ခဲ့သည္။
၄င္းတို႔အား ႀကိဳးမေပးမီ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး ႀကိဳးတုိက္၌ ေမာင္စိန္ (ခ) စိန္ႀကီးႏွင့္အတူ အခန္းခ်င္းကပ္၍ ထားခဲ့သည္။ စိန္ႀကီးမွာ ႀကိဳးေပးမခံမီ မဂၢဇင္းစာအုပ္မ်ား ေတာင္း၊ စီးကရက္ ေတာင္း၊ ေနာက္ဆံုး ၄င္းရည္းစားကိုပင္ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းကာ အခြင့္အေရးမ်ိဳးစံု ေတာင္းဆိုသြားသည္။
ရန္ႀကီးေအာင္မွာ ဘာမွ်မေတာင္းသည့္အျပင္ ေအးေဆးစြာ ဘုရားအာ႐ုံျပဳကာ ပုတီးစိပ္ဘာဝနာပြားမ်ားရင္း ေနထိုင္သြားခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ဆံုး ႀကိဳးေပးမည့္ နံနက္ ေဝလီေဝလင္း ၅ နာရီအခ်ိန္၌ ၄င္းအိပ္ေသာ သံကုတင္ထိပ္ေဘာင္ေပၚတြင္ ဘုရားဆီမီးမ်ား ထြန္းညွိ၍ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးဘုရားဝတ္ျပဳေနသည္ကို ဝန္ထမ္းမ်ား ေတြ႕႐ွိရေလသည္။ ႀကိဳးေပးရန္ နီးလာ၍ ၄င္းအား ေခၚထုတ္သည့္အခါ၌လည္း ၿငိမ္ၿငိ္မ္သက္သက္ေအးခ်မ္းစြာ လိုက္ပါသြားသည္။
ေထာင္ဝန္ထမ္းႏွင့္ေထာင္မွဴးတို႔အား ၄င္းစိပ္ခဲ့ေသာ စိပ္ပုတီးႏွင့္ စာကေလးတစ္ေစာင္ကို ေပးအပ္ကာ ၄င္းေနာက္ဆံုးဝတ္သြားေသာ ႐ွပ္အကၤီ်ႏွင့္လုံခ်ည္တပတ္ႏြမ္းကေလးကို ဖခင္ျဖစ္သူထံ ဆက္ဆက္ပို႔ေပးရန္ သက္ဆိုင္ရာသုိ႔ မွာၾကားသြားခဲ့ေလသည္။
၄င္းသည္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးတြင္ ပါ၀င္က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ဝန္ခံသြား႐ွာသည္။ ႀကိဳးေပးၿပီးေနာက္ ဝန္ထမ္းမ်ားက ၄င္း အခန္းေဘးမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရာ ဘုရားဆီမီးမ်ားမွာ အခ်ိဳ႕မွာ ၿငိမ္း၍ အခ်ိဳ႕မွာ ၿငိမ္းလုၿငိမ္းခင္ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ ဆီမီးအားလံုး မၿငိမ္းခင္မွာပင္ ရန္ႀကီးေအာင္၏ ဇီဝိန္ကား ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားသည္မွာ သခၤါရတရားသေဘာအရ `ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံျပန္လာမည္´ ဟူသည္ကို လွစ္ဟေနေပသည္။
ရန္ႀကီးေအာင္က သူ႔ဖခင္ထံေပးခဲ့ေသာမွာတမ္းစာေလးမွာ-
`အေဖေရ အေဖ့အေနနဲ႔ေတာ့ သားအတြက္ မခ်ိမဆန္႔ပဋိေဒဝမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေနပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ဟာ ႀကိဳးမိန္႔ခ်ခံရၿပီး အယူခံပယ္လိုက္ၿပီဆိုတဲ့သတင္း ၾကားရကတည္းက ေန႔စဥ္ပုတီးစိပ္၊ တရားထိုင္ခဲ့ရာ သားတရားရခဲ့ပါၿပီအေဖ။ ေသျခင္းတရားကို လူတုိင္းႀကံဳရမယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ သားမေသခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲအေဖ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့အမႈအတြက္ တစ္ေန႔ ကိုယ္ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာကို သားတရား ရခဲ့ပါၿပီ။
သားကိုယ့္အျပစ္ေၾကာင့္ ေသရမွာကို တစ္စက္မွ မေၾကာက္ပါဘူး။ က်ေနာ္ေန႔တုိင္း စိပ္ခဲ့တဲ့ ပုတီး၊ မေသခင္ ဝတ္ထားတဲ့ အကၤီ်နဲ႔ လံုခ်ည္ ေလးကို ယခုစာနဲ႔အတူ အေဖ့ထံအပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္။ ညီေလးေတြႀကီးလာတဲ့တစ္ေန႔ က်ေနာ္ေပးခဲ့တဲ့ ပုတီး၊ အဝတ္အစားနဲ႔ စာကိုျပၿပီး က်ေနာ့္လို မမိုက္ဖို႔ ဆံုးမေပးရန္ အေဖ့ကိုမွာရင္း သား ႐ိုေသေလးျမတ္စြာကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။
သားရန္ႀကီးေအာင္
ရန္ႀကီးေအာင္၏ မွာတမ္းစာေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၾကည့္ပါက ေစ့ေစ့ေတြးလွ်င္ ေရးေရးေပၚဆိုသလို သံေဝဂတရားမ်ားရၿပီးရင္း ရခဲ့ပါသည္။ ေလာက၌ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ကိစၥမ်ားကို မလုပ္ခဲ့ေသာ္ သို႔မဟုတ္ မလုပ္သင့္မလုပ္ထုိက္သည္ကို လုပ္မိခဲ့ပါက ေနာင္ တခ်ိန္ တြင္ ပူပန္ေနရမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ပင္လွ်င္ ေနာင္တတရားမ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
